'Schrijf het allemaal eens op’, zei de rechercheur die tegenover mij zat.
Dus begon ik te schrijven. Gewoon om haar precies te vertellen wat ons allemaal was overkomen. En toen … en toen .. en toen. In elke zin lag woede en verdriet. Het was doordrenkt van onmacht en het gevoel van verraad. Ik las het terug en zag een saaie opsomming van woorden. Kan dat niet een beetje leesbaarder, zodat de kinderen het later misschien ook kunnen lezen?
Als ik wil dat de kinderen het lezen mag het geen opsomming worden van mijn boosheid of verdriet, dan moet ik proberen ook eerlijk naar mijzelf te kijken. Heel voorzichtig begon ik mijn tekst te herschrijven met houvast van de aantekeningen die ik in de achterliggende jaren had bijgehouden. Ik herschreef en herschreef.
Een echte schrijver ben ik nooit geweest, dat dacht ik. Die indruk werd gewekt toen ik opstellen schreef op de middelbare school met altijd maar matige voldoendes als beoordeling. Ik nam een abonnement op Schrijven en vroeg vrienden af en toe een stukje te lezen en van commentaar te voorzien. Het liefst schreef ik als de kinderen er niet waren. Het opschrijven van ons verhaal vroeg veel van mijn emoties, maar naarmate de tijd vorderde nam mijn enthousiasme toe en leerde ik het proces te omarmen. Het schrijven, het herschrijven en vooral ook het schrappen van stukken was een helend proces. Alsof dat wat er gebeurd was er ook daadwerkelijk mocht zijn.rent source.
Willemien Bloemink is een Nederlandse auteur Boeken verschijnen bij
WB Publishers, onderdeel van Oostkaap Services.
© 2021 – 2025 Willemien Bloemink| Willemien Bloemink is onderdeel van Oostkaap Services | Voor de volledigheid wijs ik erop dat er auteursrecht rust op de inhoud van Willemien Bloemink. Het is om die reden niet toegestaan om zonder mijn nadrukkelijke toestemming de inhoud of delen ervan te verspreiden.